ශ‍්‍රී ලංකාවේ ප‍්‍රාග් ඉතිහාසය 7 : රත්නපුර, ප්ලයිස්ටෝසීන සත්ත්ව හා ශාක සංහතිය

චන්දිම බණ්ඩාර අඹන්වල

පුරාවිද්‍යා හා උරුම කළමනාකරණ අධ්‍යයන අංශය, ශ‍්‍රී ලංකා රජරට විශ්වවිද්‍යාලය, මිහින්තලේ.

චන්දිම බණ්ඩාර අඹන්වල

අදින් වසර මිලියන ගණනාවකට පෙර ආරම්භ වී දිගු කාලයක් තිස්සේ ක‍්‍රියාත්මක වූ විශේෂ ලක්ෂණ සහිත කාලපරිච්ෙඡ්දයක් නොහොත් භූ විද්‍යාත්මක අවධියක් වශයෙන් ප්ලයිස්ටොසීන (Pleistocene) අවධිය දළ වශයෙන් හඳුනාගත හැකි වේ. ප්ලයිස්ටෝසීන අවධියේ දී පෘතුවියේ සැලකිය යුතු ප‍්‍රමාණයක් හිමෙන් ආවරණය වී පැවති අතර ම වඩා ශිත දේශගුණ තත්ත්වයක් පැවති බව අනාවරණය කරගෙන ඇත. ශ‍්‍රී ලංකාවේ ද මෙම ප්ලයිස්ටෝසීන අවධිය ක‍්‍රියාත්මක වූ බව භූ විද්‍යාඥයින් විසින් පෙන්වා දී ඇත. ශ‍්‍රී ලංකාවේ පැවති ප්ලයිස්ටෝසීන අවධිය පිළිබඳ ව වැඩි වශයෙන් අවධානය යොමු කොට අධ්‍යයනය සිදුකර ඇත්තේ ආචාර්ය පෝල් එඩවඞ් පීරිස් දැරණියගල (පී.ඊ.පී. දැරණියගල) විද්වතා විසිනි. මෙම අවධිය පිළිබඳ ව මෙතුමා විසින් සිදුකරනු ලැබූ අධ්‍යයනයන්ගේ විස්තර හා ප‍්‍රතිඵල අන්තර්ගත කරමින් රචනා කරන ලද කෘතියට ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ හාවර්ඞ් විශ්වවිද්‍යාලට මඟින් ආචාර්ය උපාධිය පිරිනමා ඇත. ඒ විශිෂ්ට නිබන්ධය පදනම් කරගනිමින් නිමවන ලද The Pleistocene of Ceylon නම් කෘතිය ජාතික කෞතුකාගාර දෙපාර්තමේන්තුව විසින් පළමු වරට 1958 වසරේ දී ප‍්‍රකාශයට පත්කොට ඇත (P.E.P Deraniyagala (1958), The Pleistocene of Ceylon, Natural History Series, Ceylon National Museum, Ceylon.). එ තුමා විසින් පෙන්වා දී ඇති ආකාරයට අදින් වසර මිලියන 1.8 (ලක්ෂ 1,800,000) සිට වසර 12,000-10,000 දක්වා කාලයේ මෙම යුගය පැවතී ඇත. ඒ අනුව මෙම අවධියට අදාළ දැනට අප විද්වත් සමාජය සතු දැනුමින් අතිශය විශාල ප‍්‍රමාණයක් අනාවරණය කරන ලද්දේ ආචාර්ය පී.ඊ.පී. දැරණියගල විද්වතා විසින් බැව් ඒ තුමාට ගෞරව වශයෙන් විශේෂයෙන් සඳහන් කළ යුතු වේ. (ආචාර්ය පී.ඊ.පී. දැරණියගල යනු කීර්තිමත් ඉතිහාසඥයෙකු හා පළමු ලාංකේය පරිපාලන නිලධාරීයා වූ පෝල් එඞ්වඞ් පීරිස් මැතිඳුන්ගේ පුතණුවන් වූ අතර කීර්තිමත් ප‍්‍රාග් ඉතිහාසඥ හා හිටපු පුරාවිද්‍යා අධ්‍යක්‍ෂ ජනරාල් ආචාර්ය සිරාන් උපේන්ද්‍ර දැරණියගල යනු එ තුමාගේ පුත‍්‍රයෙකි.) ආචාර්ය පී.ඊ.පී. දැරණියගලයන්ගෙන් පෙර හෝ පසුව මෙම අගනා වටිනා සාධක සමුච්චය පිළිබඳ විධිමත් හා ප‍්‍රඹාණවත් ආකාරයෙන් අධ්‍යයනය කිරීමේ උනන්දුවක් කිසිදු ලාංකිකයෙක් තුළ ඇති වූ බවක් හඳුනාගැනීමට නොමැත. ලාංකේය අතීතය අධ්‍යයනය කිරීම පිළිබඳ ව අවධානය යොමු කිරීමේ දී මෙම තත්ත්වය අවාසනාවන්ත

ආචාර්ය පී.ඊ.පී. දැරණියගල

තත්ත්වයක් බැව් සටහන් කළ යුතු වේ. නමුත් රත්නපුර ප‍්‍රදේශයෙන් අනාවරණය වන්නා වූ මෙම පොසිල පිළිබඳ යම් උනන්දුවක් තක්මනිව් ක‍්‍රියාකරන නූතන විද්වතුන් අතර කැළුම් නලින්ද මනමේන්ද්‍ර-ආරච්චි මහතා දක්වන දායකත්වය වෙසෙසින් අගය කළ යුතු වේ. සාධක අනාවරණය කරගැනීමේ අපහසුතාව, අනාවරණය වන සාධකයන්ගේ විශ්වාසනීයබව අවම වීම, නිශ්චිතව කාලනීර්ණය කිමරී අපහසු වීම හා සාධක අන්තර්ගත සන්දර්භ නිශ්චිතව හඳුනාගත නොහැකි වීම යන සාධක විද්වතුන් අතර මෙම කාලය හා ක්‍ෂේත‍්‍රය පිළිබඳ අධ්‍යයන දුර්මුඛ වීමට හේතුපාදක වී ඇති කරුණු අතර ඇති බව සිතිය හැකි වේ.

වර්ග කිලෝමීටර් 65,610කට ආසන්න ප‍්‍රමාණයක ව්‍යාප්ත වී ඇති ඉන්දීය සාගර කලාපයේ පිහිටි සාපේක්‍ෂ වශයෙන් විශාල දූපතක් වන ශ‍්‍රී ලංකාව ප්ලයිස්ටෝසීන යුගයේ දි ඉන්දිය උප මහද්වීපය සමඟ ගොඩබිමින් සම්බන්ධ වී තිබුණු බව විද්වතුන්ගේ අදහසයි. මෙ කල පැවති ශීත දේශගුණ තත්ත්වය හේතුවෙන් මිහිමත පැවති වතුර ඝණ අයිස් තට්ටුවක් වශයෙන් කැටිගැසී පැවතීම නිසා මුහුදු මට්ටම් පහත පැවතීන. මේ ආකාරයෙන් මුහුදු මට්ටම පහත පැවතීම අද වනවිට මුහුදු වතුරෙන් යට වී පවතින බොහෝ ප‍්‍රදේශ එ වකට ගොඩබිම් වශයෙන් පැවතීමට හේතු විය. මුහුදු මට්ටම පහළ යෑම හේතුවෙන් ලංකාව හා ඉන්දියාව යන භූ ස්කන්ධ අවසන් වරට ගොඩබිමින් වෙන් වූයේ මීට වසර 7,000කට පෙර කාලයේ ය. පසුගිය වසර 500,000 දී මුහුදු මට්ටමේ වෙනස් වීම හේතුවෙන් අවස්ථා කීපයක දී ම ඉන්දියාව සමඟ සම්බන්ධ වී පැවැතින. සමහර විද්වතුන්ගේ අදහස් අනුව අවසන් වසර දශ ලක්‍ෂය තුළ ඉන්දියාව හා ලංකාව වැඩි කාලයක් තුළ පැවතී ඇත්තේ ගොඩබිමින් සම්බන්ධ වූ තත්ත්වයක් තුළ ය. දළ වශයෙන් මීටර් 70ක ප‍්‍රමාණයකින් මුහුදු මට්ටම පහළ ගියවිට ලංකාව හා ඉන්දියාව කිලෝමීටර් 100ක පළල ගොඩබිම් පාලමකින් සම්බන්ධ වෙයි. මෙසේ ඇතිවන්නා වූ ගොඩබිම් පාලම ඔස්සේ මේ භූමි ස්කන්ධයන් අතර සතුන්ට නිදහසේ දෙපසට චරණය වීමේ අවකාශය උදා වේ.

කැළුම් නලින්ද මනමේන්ද්‍ර-ආරච්චි
The Pleistocene of Ceylon කෘතිය

ලංකාවේ ප්ලයිස්ටෝසීන අවධියේ අවසානයේ මිහිමත පැවති පරිසර උෂ්ණත්වය වැඩිවීමේ ප‍්‍රතිඵලයක් වශයෙන් ක‍්‍රමානුකූල ව පෘතුවිය වසා පැවති අයිස් තට්ටුව දිය වී යන්නට විය. මෙ ලෙස හිම දිය වී ගලා යාමේ දි ඒ සමඟ ම පොළොව මතුපිට පැවති විවිධ ද්‍රව්‍යය ද එ හිම වතුර සමඟ මිශ‍්‍ර වී පහත් තැන්න වෙත පැමිණ තැම්පත් වීම සිදු විය. මෙ ලෙස සැකසුණු දියළු තැම්පතුව සමඟ එවකට මතුපිට පැවති විවිධ පාරිසරික ද්‍රව්‍යය ද උඩුකුරු ක‍්‍රමාවලියකට අනුව පහත් භූමියේ තැම්පත් වි ය. පොලොව මතුපිට පැවති විවිධ සත්ත්ව අවශේෂ හා මානව අවශේෂ ද මේ ආකාරයෙන් දිය වී පැමිණ පහත් තැන්නේ තැම්පත් විය. රත්නපුර හා තදාශ‍්‍රිත කලාපයේ මැණික් සහිත ඉල්ලම් තැම්පතු හා අනෙක් තැම්පතු සකස් වී ඇත්තේ මේ ක‍්‍රියාවලිය හේතුවෙන් බැව් තහවුරු වී ඇත.

ප්ලයිස්ටෝසීන අවධියේ ඇති වූ මෙම තත්ත්වයන් ඇල්ප්ස් වැටියේ දැකගත හැකි තත්ත්වයන් සමඟ සංසන්දනාත්මක ආකාරයෙන් ආචාර්ය පී.ඊ.පී. දැරණියගල විසින් දක්වා ඇත්තේ පහත පරිදි ය. ආචාර්ය පී.ඊ.පී. දැරණියගල විද්වතාණන් ශාස්ත‍්‍රාලීය අධ්‍යයනයන්හී නිරත වූ වකවානුවේ ගෝලීය වශයෙන් පිළිගත් වූර්ම්, රිස්, මින්ඩෙල් හා ගුන්ස් යන ප‍්‍රධාන හිම යුග හා අන්තර් වාරුණ අවධි හෙවත් උණුසුම් කාලපරිච්ෙඡ්ද පිළිබඳ අවධානය යොමු කරමින් මෙම අදහස් ඉදිරිපත් කර ඇත.

Subdivision of the Pleistocene

Ages Phases in Arcto-Glacial Regions e.g. Allps Ceylon
Upper Pleistocene (d) 4th interglacial 3rd Interstadial or Recent or Holo-Pleistocene

3rd cold interval

Normal 6

Humid 6

2nd Interstadial

2nd cold Interstadial

Normal 5

Humid 5

1st Interstadial Normal 4
4th Glacial phase or Wurm 4rd cold phase Humid 4
3rd interglacial Normal 3
Middle Pleistocene (c) 3rd Glacial phase or riss

2nd interglacial

2nd Glacial phase or Mindel

3rd cold phase

2nd cold phase

Humid 3

Normal 2

Humid 2

Lower Pleistocene (b)

a)

1st  interglacial

1st Glacial phase or Gunz

1st cold phase Normal 1

Humid 1

Warm phase usually assigned to Upper Pliocene

ශ‍්‍රී ලංකාවේ රත්නපුරය හා ඒ හා තදාශ‍්‍රිත කලාපයේ පවතින මැණික් සහිත ඉල්ලම් යනුවෙන් හඳුන්වනු ලබන පස් තට්ටු හා වෙනත් පස් තට්ටු මෙම අවධියේ එනම් ප්ලයිස්ටෝසීන යුගයේ කඳුකර ප‍්‍රදේශය මතින් දිය වූ අයිස් ගලායාමෙන් ඇති වූ ප‍්‍රතිඵල වශයෙන් හඳුනාගෙන ඇත. එවකට පැවති හා ඊට පූර්වයෙන් ජීවත් වූ සත්ත්ව හා ශාක සංහතිය පිළිබඳ පොසිලකරණය වූ සාධක මෙම පස් තට්ටු අතර ආරක්‍ෂා වී පවති. ඉල්ලම් අතර පවත්නා වටිනා මැණික් සෙවීමේ අරමුණින් මෙම පස් තට්ටු කැනීමේ අතුරු ප‍්‍රතිඵලයක් වශයෙන් එම පස් තට්ටු අතර පවත්නා විවිධ සත්ත්වයින්ට හා ශාකවලට අයත් පොසිල අනාවරණය වී ඇති අතර මැණික් පතල් කැනීම් සිදුකරනු ලබන අවස්ථාවල මෙ වැනි සාධක අනාවරණය වේ. රත්නපුර දියළු තැම්පතු තුළින් අනාවරණය වන සත්ත්ව සන්හතිය පිළිබඳ සාධක ලැබෙන ප‍්‍රධාන ප‍්‍රදේශ වශයෙන් ගැටහැත්ත, බලංගොඩ, ඇඹිලිපිටිය හා කලවාන වැනි ප‍්‍රදේශ හඳුනාගත හැකි වේ. මෙම දත්ත අන්තර්ගත බොරළු තට්ටුව අඟල් 6 සිට අඩි 3 දක්වා ඝණත්වයක් දක්වමින් පැතිර යන අතර එය අඩි 3 ඉක්මවා යන්නේ කලාතුරකිනි. මෙම දියළු තැම්පතුව පොළොව මට්ටමේ සිට අඩි 12-40 දක්වා පරාසයක විහිදෙයි. රක්වාන වැනි ප‍්‍රදේශ වල දි මෙම තැම්පතුව අඩි 108ක පමණ ගැඹුරක පවතින අතර විටෙක පොළොව මතුපිට පවත්නා ආකාරය ද හඳුනාගත හැකි වේ. මෙතෙක් සිදුකර ඇති අධ්‍යයන අනුව රත්නපුර දියළුවේ සාමාන්‍ය තැම්පතුවේ පස් තට්ටු පිහිටා ඇති ආකාරය පහත පරිදි හඳුනාගනු ලැබ ඇත.

අඩි 1 ½ හියුමස්
 අඩි 3 ලැටරයිට් ලොම් පස
 අඩි 5 කළුවන් මැටි
 අඩි 5 අළු පැහැති මැටි
 අඩි 3 පොසිල සහිත මැටි
 අඩි 1 ½ වැලි
 අඩි 1 ½ ග්රැවල්
 අඩි ½ බහුල වශයෙන් පොසිල අන්තර්ගත ඛනිජමය ග්රැවල්
 ජීර්ණ වූ මව් පාෂාණය

සත්ත්ව හා ශාක පොසිල අන්තර්ගත මෙම තැම්පතු ග්ලැසියරකරණ ක‍්‍රියාවලිය හේතුවෙන් නැවත තැම්පත් වී ඇති බව නිසැක ය. එ නම් ඉහත දැක් වූ ආකාරයෙන් හිම දිය වී යාම පොළොව මතුපිටින් ගමන් කිරීම නිසා ඇති වූ මෙම තැම්පතුව විධිමත් ආකාරයෙන් තැම්පත් වූ බවක් සිතීම අපහසු වේ. ඉතා පැරණි කාලයට අයත් විය හැකි යැයි සිතන සමහර තැම්පතු තුළින් පබළු, මැටිබඳුන් හා යකඩ වැනි පසු කාලයට අයත් සංස්කෘතික ද්‍රව්‍ය ලැබීම හේතුවෙන් මේ බව තහවුරු වෙයි. එනම් මෙම තැම්පතු බොහෝවිට අවුල් ස්වභාවකින් තැම්පත් වීමක් පෙන්නුම් කරනු ලබයි. මේ හේතුව නිසාම සාමාන්‍ය කාලනීර්ණ ක‍්‍රමවේද ඔස්සේ මෙම තැම්පතුවට අයත් පස් තට්ටු කාලනීර්ණය කිරීම අපහසු වී ඇත.

රත්නපුර ප‍්‍රදේශයේ මැණික් පතළක් (මෙම ඡායාරූපය http://www.mysrilankaholidays.com වෙබ් අඩවියෙන් උපුටා ගන්නා ලද බව කාරුණිකව සලකන්න.)

1930 දශකයේ මැද භාගයේ දී ජාතික කෞතුකාගාරයේ සේවය කළ (1939 සිට එතුමා ජාතික කෞතුකාගාරයේ අධ්‍යක්‍ෂ බවට පත් වි ය. පී.ඊ.පී. දැරණියගලගේ අධීක්‍ෂණය යටතේ රත්නපුර තැම්පතුවල සංයුක්ත වී ඇති මැණික් ලැබෙන දියළු ඉල්ලම් පස්තට්ටු දැඩි පරීක්‍ෂාවට ලක් විය. එ තැන් සිට 1963 වසර දක්වා එම පාෂාණීභූත සත්ත්ව සංහතිය ආචාර්ය දැරණියගලගේ දැඩි පරික්‍ෂාවට ලක් වි ය. මෙම පරික්‍ෂාවන් අනුව මෙම පස්තට්ටුවල පැවති සාධක අනුව ලංකාවේ ප්ලයිස්ටෝසීන අවධියේ ජීවත් වූ සත්ත්ව වර්ග පිළිබඳ ඉහළ අවබෝධයක් ලබාගැනීමට අවස්ථාව උදා වූ අතර එම සතුන් අතුරින් සමහර විශේෂ වර්තමානය තෙක් සුරක්‍ෂිත වී ඇති බවත් තවත් කොටසක් සම්පූර්ණයෙන් ම වඳ වී ගොස් ඇති බවත් හඳුනාගත හැකි වී ඇත.

නමුත් දැනට වඳ වී ගොස් ඇති සත්ත්ව වර්ග ගණනාවක් පිළිබඳ සාධක මෙම තැම්පතු තුළින් අනාවරණය වී ඇත. ඒ පහත පරිදි වේ.

විද්‍යාත්මක නාමය
 ව්‍යවහාර නාමය
ලක්‍ෂණ
1 Geoemyda trijuga sinhaleya ඉබි වර්ගයක් ලංකාවේ වර්තමාන ඝණ කටුව සහිත ඉබ්බාට වඩා විශාල විය හැකි ය.
2 Trionyx punctata sinhaleya ඉබි වර්ගයක් ලංකාවේ වර්තමානයේ ජීවත්වන මෘදු කටුව සහිත ඉබ්බාට වඩා විශාල විය හැකි ය.
3 Crocodylus sp. කිඹුල් වර්ගයක් වර්තමාන ලංකාවේ ජීවත් වන කිඹුලාට වඩා මුදුන ප‍්‍රදේශය හීන්දැරි ස්වභාවයක් ගනී.
4 Hypselephas hysundricus sinhaleyus අලි වර්ගයක් ඉන්දිය උප විශේෂයක් සමඟ සැසැදිය හැකි අලි වර්ගයකි.
5 Palaeoloxodon namadicus sinhaleyus අලි වර්ගයක් ඉන්දිය උප විශේෂයට වඩා කුඩා විය හැකි අලි විශේෂයකි
6 Rhinoceros sinhaleyus කඟවේනෙක් තනි අඟක් සහිත සාපේක්‍ෂ ව කෙටි ගාත‍්‍රා තිබූ කඟවේනෙකි.
7 Rhinoceros kagavena කඟවේනෙක් තනි අඟක් සහිත කඟවේනෙකි.
8 Hexaprotodon sinhaleyus හිපපොටේමස්  නර්මදා සත්ත්ව සංහතියට අයත් Hexaprotodon palaeindicusට සෑම අතින් ම සමාන නමුත් ඉදිරිපස දත් 6ක් සහිත හිපපොටේමස් සතෙකි.
9 Hystrix sivalensis sinhaleyus ඉත්තෑවා සාපේක්‍ෂ ව ප‍්‍රමාණයෙන් කුඩා ය.
10 Homopithecus sinhaleyus මානව පූර්වජයෙකි රත්නපුරය ආසන්නයේ කරන්ගොඩ නම් ස්ථානයේ මැණික් පතලකින් අනාවරණය වී ඇත.
11 Homo sinhaleyus මානව පූර්වජයෙකි රත්නපුරයට ආසන්න ස්ථානයකින් අනාවරණය වූ මානව පූර්වජයෙකි.
12 Elephas maximus sinhaleyus අලි විශේෂයක් වද වී ගිය අලි විශේෂයකි.
13 Leo leo sinhaleyus සිංහයෙක් වර්තමාන ඉන්දියානු සිංහයාට වඩා විශාලත්වයෙන් වැඩි සිංහයෙක්.
14 Muva sinhaleya ගෝනා කුඩා ප‍්‍රමාණයේ ගෝනෙකි.
15 Sus sinhaleyus වල් ඌරා ලංකාවේ වර්තමාන වල් ඌරාගේ ප‍්‍රමාණයෙන් 2/3ක් පමණ වන වල් ඌරෙකි.
16 Bibos gaurus sinhaleyus ගවරා වර්තමාන ඉන්දියාවේ ජීවත්වන ගවරාට වඩා කුඩා කෙටි අං සහිතය.
17 Gona sinhaleya කුළුමීමා ලංකාවේ උතුරු මැද පළාතේ ජීවත් වන කුළු මීමා හෙවත් Bos indicus ගේ ආදිතමයා විය හැකි ය.
18 Tatera sinhaleya මීයා Tatera ceylonica නම් දැනට ලංකාවේ ජීවත් වන මීයාගේ දත්වලට වඩා දිගින්, ඝණකමින් වැඩි දත් සහිත මූෂිකයෙකි.
19 Axis axis ceylonensis තිත්මුවා වර්තමානයේ ජීවත් වන තිත්මුවා
20 Rusa unicolor මෙම සත්වයා වර්තමානයේ ජීවත් වන සත්වයෙකි.
21 Bubalus bubalis migona මෙම සත්වයා වර්තමානයේ ජීවත් වන සත්වයෙකි.

 

මෙහි 10 හා 11 වැනි අංක යටතේ දක්වා ඇති Homopithecus sinhaleyus හා Homo sinhaleyus යන සාධක මේ අතර පවතින වැදගත් ම සාධක දෙකක් වශයෙන් හඳුනාගත හැකි වේ. Homopithecus sinhaleyus රත්නපුරය ආසන්නයේ කරන්ගොඩ නම් ස්ථානයේ මැණික් පතලක් තුළින් මෙම මානව පූර්වජයාට අයත් ඉහළ හනුවේ පළමු කෘන්තක දත සොයාගන්නා ලදි.

Homopithecus sinhaleyus මානවයාට අයත් කෘන්තක දත හා Homo sinhaleyus මානවයාට අයත් වම් අැසට ඉහළින් පිහිටි නළල් අස්ථියේ කොටසක් (ඡායාරූපය කැළුම් නලින්ද මනමේන්ද්‍ර-ආරච්චි මහතාගේ කාරුණික අනුග‍්‍රහයෙනි)

මෙම දතේ එනැමලය කළු පැහැ ගන්නා අතර දතේ පහළ කොටස ඝණ හා මෙය අර්ධ සිලින්ඩරාකාර වේ. මෙම දත ඉහළට යන විට ක‍්‍රමයෙන් විශාල වෙයි. මෙම දන්ත සාධකය හමු වූ ස්ථානයේ පාංශු ස්තරණය පහත පරිදි හඳුනාගත හැකි වේ.

අඩි 6 කළු මඩ
 අඩි 6 ලැටරයිට් පස
 අඩි 3 ශාක පත‍්‍ර හා වැලි තට්ටුව
 අඩි 1 ½ නිල් මැටි
 අඩි 1 සුදු සියුම් වැලි
 අඩි ½ තද වුණු වැලි
 අඩි 1 පොසිල අන්තර්ගත මැණික් ග‍්‍රැවල් (මෙම සාධකය හමු වූ පස් තට්ටුව)
 ජීර්ණය වූ පාෂාණය
 මව් පාෂාණය

හොමෝ පිතෙකස් සිංහලේයුස් මානවයාට අයත් මෙම සාධකය Hexaprotodon sinhaleyus, Rhinoceros kagavena, Elephas maximus sinhaleyus, Axis axis ceylonensis හා Rusa unicolor unicolor සාධක සමඟ හමු වී ඇති අතර මෙම සාධක යුරේනියම් කාලනීර්ණ අනුව මෙම සාධක සම කාලීන බව තහවුරු වෙයි.

මෙම කෘන්තක දත ගෝරිල්ලා හා වර්තමාන මිනිසා ගේ ඒ හා සමාන දන්ත සාධක සමඟ සන්සන්දනාත්මක අධ්‍යයනය කිරීමෙන් ලැබුණු ප‍්‍රතිඵලයයි.

Gorilla Man Fossil
Ant.-post thickness 12.5mm 7mm 10mm
Height of enamel anteriorly 14mm 11mm 16mm
Width of crown 15mm 8mm 15mm
වඳ වී ගොස් අැති Hypselephas hysundricus හස්තියා

මෙම සංසන්දනාත්මක දත්ත අනුව මෙම දත මානව පූර්වජයෙකුට අයත් බව පැහැදිළි වෙයි. මෙම කෘන්තක දත ජාවා ප‍්‍රදේශයෙන් හමු වූ Pithecanthropus robustus හා චීනයෙන් හමු වූ Gigantopithecus blacki සාධක වලට ආසන්න වශයෙන් සමාන වන බව දක්වා ඇති අතර ම කයිල් සරසවියේ ආචාර්ය ඇඩෝෆ් රේමන් මෙම කෘන්තක දත මානව පූර්වජයෙකුට අයත් බව තම ප‍්‍රාමාණික දැනුම උපකාර කොට ගනිමින් ප‍්‍රකාශ කර ඇත.

Homopithecus sinhaleyus නම් මානවයෙකුට අයත් සාධක රත්නපුරයට ආසන්න ස්ථානයකින් හමු වි ඇත. මෙම අස්ති කොටස මානවයකුගේ වම් ඇසට ඉහළින් ඇති අස්ති කොටසක් වශයෙන් හඳුනාගත හැකි වේ. මේ අස්ති කොටස සමඟ Hexaprotodon හා Elephas maximus sinhaleyus යැයි සිතිය හැකි සාධක ද හමු වී ඇත. මෙම මානව සාධක ලැබුණු ස්ථානයේ පාංශු ස්තරණය පහත පරිදි හඳුනාගත හැකි වේ.

අඩි 3 හ්‍යුමස්
 අඩි 2 ½ ලැටරයිට් පස
 අඩි 4 නිල් පැහැ මැටි
 අඩි 1 ශාක පත‍්‍ර හා මැටි තට්ටුව
 අඩි 2 කළු වැලි
 අඩි ½ -2 පොසිල අන්තර්ගත මැණික් ග‍්‍රැවල් (මෙම සාධකය හමු වූ පස් තට්ටුව)
 මව් පාෂාණය

මෙම අස්ථි කොටසේ පවතින මිනුම් අනුව මෙම මිනිසාගේ අක්‍ෂි කුහරය සාපේක්‍ෂ ව කුඩා ය. මෙම Homo sinhaleyus පොසිලයේ පවතින ලක්‍ෂණ අනුව හොමෝ නියෙන්ඩර්තාල් (Neanderthal) මානවයා සමඟ සබඳතාවක් දක්වන තහවුරු වන බව ආචාර්ය දැරණියගල පෙන්වා දී ඇත.

රත්නපුර දියළු තැම්පතුවෙන් අනාවරණය වන්නා වූ පොසිල සාධකයන් පිළිබඳ ව සාපේක්‍ෂ ව සැසඳීමෙන් ඒවායේ පෞරාණිකත්වය පිළිබඳ සාපේක්‍ෂ කාලනීර්ණ අදහසක් ලබාගැනීමට හැකි වේ. අනුව අදාළ අභ්‍යුපගමන පහත පරිදි පෙළගස්වාලීමේ හැකියාව ලැබී ඇත.

කාලනීර්ණය හා සහසම්බන්ධතාව

1. Hexaprotodon, Elephas maximus sinhaleyusgට වඩා පැරණි ය
2. Hexaprotodon සමහර විට Rhinoceros kagavenagට වඩා පැරණි විය හැකිය
3. Hexaprotodon, Elephas maximus sinhaleyus හා Rhinoceros kagavena සමකාලීන විය. Homopithecus කෘන්තක දත ද මේ හා සම කාලීන වීමට ඉහළ හැකියාවක් පවතී
4. Rhinoceros sinhaleyus ආසන්න වශයෙන් Elephas maximus sinhaleyusට වඩා දෙගුණයක් පැරණි විය හැකි ය. එ මෙන් ම Hexaprotodonට වඩා තරමක් පැරණි විය හැකි ය.

රත්නපුරයේ දියළු තැම්පතුවෙන් අනාවරණය වූ ශාක පිළිබඳ සාධක කීපයක් පැවති අතර ඒවා ඉන්දියාවේ ටාටා ආයතනය විසින් කාබන් කාලනීර්ණය කොට ඇත. ඒ අනුව පහත දැක්වෙන ආකාරයේ දත්ත ලැබී ඇත.

– Mesua sp. more than 47,000 years BP

– Lagerstroemia speciosa 7520+/-150 BP

මෙම දැව වර්ග වර්තමානයේ මෙම ප‍්‍රදේශයේ පවතින බව හඳුනාගත හැකි ය.

හිම යුගයේ දී ලංකාවේ ජීවත් වී සිට දැනට වඳ වී ගොස් ඇති Rhinoceros sinhaleyus නම් රයිනෝසිරස් සත්ත්වයාගේ සිතුවමක් (ඡායාරූපය කැළුම් නලින්ද මනමේන්ද්‍ර-ආරච්චි මහතාගේ කාරුණික අනුග‍්‍රහයෙනි)

ලංකාවේ රත්නපුර ආශ‍්‍රිත මැණික් පතල් තුළින් අනාවරණය වන ප්ලයිස්ටෝසින යුගය නියෝජනය කරන පොසිල සාධක වයඹදිග ඉන්දියාවේ ශ්වාලික් හා බටහිර දිග ඉන්දියාවේ නර්මදා ගංගා ආශ‍්‍රිත ව ලැබෙන සත්ත්ව සාධක සමඟ සම්පාත වන බව ඒ පිළිබඳ ව විධිමත් ආකාරයෙන් සංසන්දනාත්මක අධ්‍යයන සිදුකළ ආචාර්ය පී.ඊ.පී. දැරණියගල විසින් පෙන්වා දී ඇත. ඉන්දියාවේ මෙම සාධක මධ්‍යම ප්ලයිස්ටෝසීන යුගයට අයත් බව සලකනු ලැබේ.

මේ අනුව ලංකාවේ ප‍්‍රාග් ඓතිහාසික කාලපරිච්ෙඡ්දයට අයත් ප්ලයිස්ටොසීන අවධිය පිළිබඳ පුළුල් අවබෝධයක් ලබාගත හැකි ව පවති. නමුත් ඉහත පෙන්වා දුන් පරිදි මෙම තැම්පතු නැවත තැම්පත් වීමක් පෙන්වන බැවින් නිශ්චිත වශයෙන් කාලනීර්ණය කිරීම අපහසු වී පැවතීම මෙම පොසිල සාධක අධ්‍යයනය කිරීම සම්න්ධයෙන් ඇති ප‍්‍රධාන ම බාධකය වී ඇත. එ නමුත් වර්තමානය වන විට වර්ධනය වී ඇති විවිධ තාක්‍ෂණික උපක‍්‍රම භාවිත කරමින් මෙම තැම්පතු වල අන්තර්ගත පොසිල සාධක පිළිබඳ අධ්‍යයන පුළුල් කිරීම අත්‍යාවශ්‍ය සාධකයක් වී පවතී. එය අනාගත පුරාවිද්‍යාඥයන්, පුරාසත්ත්ව විද්‍යාඥයින් හා භූ විද්‍යාඥයින් ප‍්‍රමුඛ වී පවත්වනු ලබන සහයෝගීතාත්මක අධ්‍යයන මඟින් වැඩිදුර හා වැදගත් තොරතුරු රැසක් අනාවරණය වනු ඇත.

ඉදිරි ලිපියෙන් . . . රත්නපුර ශිලා කර්මාන්තය . . . .

1 COMMENT

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here